Polikistik Over Sendromu (PCOS) ve İnsülin Direnci İlişkisi

Polikistik Over Sendromu (PKOS), genellikle insülin direnciyle ilişkili bir durumdur. Fazla kilolu, obez veya normal kilolu olsa bile bel çevresinde yağlanma (erkek tipi yağlanma) gösteren kadınların büyük çoğunluğunda insülin direnci saptanır. Bu durum, bel çevresi kalınlığıyla ilişkilendirilen insülin direnci belirtilerinin ortaya çıkmasına neden olur. Hem zayıf hem de kilolu kadınlarda görülebilen bu yağlanma şekli, insülin direncinin göstergelerinden biridir. İnsülin direncinin ilerlemesi, bozulmuş glukoz toleransı ve tip 2 diyabetin gelişimine yol açar.

PKOS'lu kadınlarda insülin direnci, genellikle ergenlik döneminden itibaren hızla ilerler. Bu nedenle bozulmuş şeker toleransı ve diyabet, daha genç yaşlarda kendini gösterebilir. Beslenme alışkanlıklarındaki değişiklikler, bu süreci daha da hızlandırabilir. Günümüzde, kadınların protein ağırlıklı beslenmeden karbonhidrat ağırlıklı bir diyete yönelmesi ve hareketsiz bir yaşam tarzı benimsemeleri, insülin direnci riskini artırmaktadır.

İnsülin direnci olan bireylerde pankreas, bu durumu dengelemek amacıyla daha fazla insülin üretir ve dolaşımdaki insülin seviyesi yükselir (hiperinsülinemi). PKOS’un tüm alt gruplarında, insülin direnci yaygın bir şekilde görülebilir ve bu durum, hastalığın seyrini etkileyen önemli bir faktör olarak öne çıkar.

Polikistik Over Sendromu (PKOS) tanısı konulan kadınlarda insülin direncini doğru bir şekilde değerlendirmek, hastalığın yönetimi ve tedavisi için kritik bir öneme sahiptir. Bazı durumlarda açlık kan şekeri ve insülin ölçümleri baz alınarak yanlış teşhisler konulabilmekte, insülin direnci olmayan bireylere "insülin direnciniz var" denilerek gereksiz endişe ve panik yaratılmaktadır.

PKOS’lu kadınlarda insülin direncinin en doğru şekilde değerlendirilmesi için açlık ölçümlerinin yanı sıra 75 gram glukoz yükleme testi sonrası yapılan veya yemek sonrası 120. dakikada tokluk kan şekeri ve insülin düzeyi ölçümleri daha güvenilir sonuçlar sağlayabilir.

Polikistik Over Sendromu (PKOS), yalnızca bir üreme sağlığı sorunu değil, aynı zamanda genel sağlık üzerinde önemli etkileri olan bir hastalıktır. İnsülin direnci ile PKOS arasındaki güçlü ilişki, bu durumun artmış kardiyovasküler hastalık ve tip 2 diyabet riskini de beraberinde getirdiğini göstermektedir. Bu nedenle, PKOS tedavisi yalnızca anovülasyon ve hiperandrojenizmi hedef almakla kalmamalı, aynı zamanda metabolik sendromun yönetimine de odaklanmalıdır.

PKOS’lu hastalar, yaşları genç olsa bile, metabolik sendrom bileşenleri açısından detaylı bir şekilde değerlendirilmelidir. Bu kapsamda klinik değerlendirme; tansiyon ölçümü, karın çevresi ölçümü, vücut kitle indeksi (BMI) hesaplaması, açlık lipid profili ve 2 saatlik oral glukoz tolerans testi gibi parametreleri içermelidir. Kardiyovasküler risk faktörlerinin araştırılması için C-Reaktif Protein (CRP) ve homosistein düzeyleri gibi ileri tetkikler de dikkate alınmalıdır.